Zieleń, błogi spokój, cisza. Wszystko jednak niszczy rażąca śmierć. Pod płaszczykiem dobra, przemycane są najgorsze plany dla ludzkości. Wszystko to dzieje się w debiutanckiej książce Marka Adama Grabowskiego „Ogrody ciszy”, obok której nie sposób przejść obojętnie…

„Ogrody ciszy” to powieść o przyszłości, ale – jak się zdaje – przyszłości, która realizuje się już teraz, na naszych oczach. Światowy chaos, spiski, o których jedni mówią głośno, inni z kolei im przeczą, trudność z oddzieleniem prawdy od kłamstwa, odmieniane przez każdy przypadek słowo „manipulacja” – wszystko to pojawia się w ambitnym tytule Grabowskiego. Jak przyznaje sam autor: — „Ogrody ciszy” nie są próbą włączenia się do aktualnych dyskusji i kłótni, ale oddają silne emocje, które im towarzyszą.

W makabrycznej wizji przyszłości część ludzkości jest eksterminowana, rzekomo dla jej własnego dobra. Orfeusz, psycholog w obozie koncentracyjnym, zajmuje się przekonywaniem ludzi, iż lepiej jest dla nich, że zostaną uśmierconymi. W pewnym momencie zaczyna zdawać sobie sprawę, że bierze udział w wielkim oszustwie.

Do powstania książki Grabowskiego zainspirowały jego własne doświadczenia: — Studiowałem m.in. resocjalizację. Na pierwszym roku mieliśmy przedmiot „Teoria kary”, gdzie uczono nas, że kara jest formą przykrości. Na drugim roku mówiono nam natomiast, że więźniom trzeba tłumaczyć, iż kara jest dla ich dobra. Poczułem w tym pewną niespójność. Wręcz zachętę do manipulowania więźniami
— wspomina.

Jego mini-powieść, jak sam przyznaje, jest syntezą kilku gatunków: — „Ogrody ciszy” pozycjonuję jako antyutopię, soft si-fi i powieść psychologiczną. Jest to ciekawe i kompatybilne połączenie. Chodzi o wykorzystanie motywów fantastycznych dla refleksji nad ludzką psychiką.

Patronat nad książką objęli: Kulturowo24.pl, wTonacjiKultury.pl, OstatniaTawerna.pl.

Marek Adam Grabowski urodził się 3 lutego 1987 roku w Warszawie. Jest absolwentem (w ramach UW) filozofii (studia pierwszego i drugiego stopnia), resocjalizacji (studia drugiego stopnia), polityki wydawniczej i księgarskiej (studia podyplomowe) i pedagogiki (studia podyplomowe). Pracuje w firmie rodzinnej. Opowiadania publikował w „Lampie” , „Przeglądzie Literacko-Filozoficznym”, „Helikopterze”, na swoim blogu „zapisacmarzenia.pl” i wielu portalach literackich. Jego dwa opowiadania „Pomniki w Śródmieściu” i „Życie na prowincji jest spokoje” ukazały się w czwartej antologii Stajni Literackiej SPP „Do czytania” pod redakcją profesora Piotra Müldnera-Nieckowskiego.