Tuż po narodzinach został uznany za martwego. Tymczasem, lata później, jako pierwszy artysta doczekał się za życia honorowej wystawy w Wielkiej Galerii w Luwrze. Stworzył blisko 150 tysięcy prac, wiecznie poszukiwał kobiet niższych od siebie, najchętniej chodził w T-shircie zaprojektowanym przez Coco Chanel, na którym 21 poziomych pasów reprezentuje każde ze zwycięstw Napoleona.
8 kwietnia przypada 50. rocznica śmierci Pabla Picasso. Jego nazwisko jako synonim rewolucji sztuki nowoczesnej, znane jest na całym świecie i utożsamiane ze współczesnością. O słynnym twórcy kubizmu pisano i opowiadano wielokrotnie. Czy 50 lat po jego śmierci można coś jeszcze dodać? Spojrzeć świeżym okiem na artystę i jego dorobek? Za legendą i chaotyczną historią kryje się człowiek zbudowany z kontrastów i dwuznaczności. Złożony, pełen sprzeczności portret artysty można zobaczyć w przygotowanym przez bezpłatną platformę streamingową ARTE.tv filmie dokumentalnym „Picasso bez legendy”, serii wywiadów ze znanymi artystami „Picasso oczami…”, oraz w kolekcji tanecznej “Picasso Dance”. Wszystkie programy dostępne są pod adresem https://www.arte.tv/pl/videos/
Pablo Picasso urodził się w 1881 roku w Maladze, gdzie rozpoczął swoją drogę w poszukiwaniu i odkrywaniu nowych i różnorodnych form sztuki. Hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik i poeta uznawany jest za jednego z najbardziej wpływowych artystów w dziejach sztuki. Jego twórczość jest pełna geometrycznych form, które dały początek kubizmowi. W nowatorskich dziełach łączył różne style: surrealizm i impresjonizm z modernizmem oraz sztuką nowoczesną. Malując portrety, pejzaże, martwą naturę czy sceny mitologiczne eksperymentował z technikami. Tworzył monumentalne rzeźby i ceramikę pełną abstrakcyjnych wzorów implementując w nie swoje fantastyczne wizje. Artysta nieustannie zmieniał kierunek i charakter swoich dzieł. Jako indywidualista nie chciał być przypisywany do jednego nurtu sztuki. Jego prace z wczesnego okresu twórczości inspirowane były kulturą hiszpańską i afrykańską. Twórcze eksperymenty szły w kierunku uproszczenia formy i abstrakcji. Do jego najsłynniejszych dzieł należą „Kobiety z Algieru”, „Guernica”, „Płacząca kobieta” czy „Portret Dory Maar”.
50 lat po śmierci wielkiego geniusza, warto spojrzeć na jego historię i przeanalizować trajektorię, po której poruszał się człowiek o tak złożonym charakterze i osobowości. W filmie dokumentalnym „Picasso bez legendy” możemy przyjrzeć się wydarzeniom i poznać „tło”, które uformowało artystę – chaos epoki, burzliwość czasów podziału, wojen oraz antagonistycznych ideologii: nazizmu i komunizmu czy dyktatury i demokracji. Film pozwala zrozumieć działania kubisty, jego postawę wobec II wojny światowej, czy polityczne zaangażowanie w działalność hiszpańskich republikanów. Eksperci badający archiwa, korespondencję, artykuły prasowe i biografie artysty, próbują rozszyfrować krętą drogę hiszpańskiego malarza i wpisać w nią jego dzieła. Produkcja jest dostępna za darmo na ARTE.TV od niedzieli, 2 kwietnia przez cały miesiąc. Można ją zobaczyć pod linkiem: https://www.arte.tv/pl/videos/
Z okazji 50. rocznicy śmierci Pabla Picassa, platforma ARTE.TV przygotowała również serię składającą się z kilkuminutowych odcinków, w których artyści mówią o tym niezwykle płodnym geniuszu, który przez całe swoje życie wyprodukował około 147 800 dzieł (13 500 obrazów, 100 000 grafik i rycin, 300 rzeźb i ceramiki oraz 34 000 ilustracji). W reportażu „Picasso oczami…” dziennikarze europejskiego kanału streamingowego ARTE.tv zapytali cenionych, międzynarodowych artystów, jak interpretują twórczość hiszpańskiego malarza i co im przychodzi do głowy na myśl o artyście. Krótkie wypowiedzi składają się na hołd wobec dorobku wybitnego twórcy Kubizmu. Wszystkie odcinki są dostępne pod linkiem: https://www.arte.tv/pl/videos/
Z kolei w serii „Picasso Dance” ośmiu współczesnych choreografów różnych narodowości i wrażliwości interpretuje dziedzictwo artystyczne Pabla Picassa i proponuje nam swoją osobistą wizję twórczości andaluzyjskiego malarza. Jedną z nich jest Anna Hop, polska choreografka, która zainspirowana obrazem „Dora Maar z zielonymi paznokciami”, poprzez taniec, ilustruje zejście artystki do piekła. Doświadczenie jest równie mrożące krew w żyłach, co poetyckie. Wszystkie spektakle zobaczyć można pod linkiem https://www.arte.tv/pl/videos/
