Litwa, rok 1941. Vincentas, wrażliwy fotograf, zawiera faustowski pakt z oficerem SS. W zamian za życie swoje i swojej żydowskiej ukochanej dołącza do nazistowskiego szwadronu śmierci, aby fotografować masowe egzekucje Żydów. Niemiec stawia jeden warunek – fotograf ma odnaleźć piękno w tym, co fotografuje.

W swojej prowokującej powieści Sigitas Parulskis przybliża jeden z najkrwawszych okresów w dziejach Litwy, gdy zamordowano 94 procent jej żydowskich mieszkańców. Swoim bohaterom każe skonfrontować się ze strachem i na nowo ustanowić granice moralności, a z szokującego zestawienia piękna fotografii z nieludzką brutalnością wyłania się obraz nieoczywistej i nieznanej historii. Historii, która zdążyła już podzielić litewskich czytelników.

Parulskis ciągle ryzykuje. W jednym z wywiadów powiedział: „Uważam, że trzeba ryzykować. Prawdziwa, mocna literatura – i w ogóle sztuka – powstaje właśnie na granicy ryzyka, na granicy wstydu, upadku, przegięcia. Umieć zapanować nad takim materiałem, utrzymać równowagę, stąpając po ostrzach szoku i bólu, zachować styl, formę – […] to nie jest łatwe, ale na tym polega twórczość”. Podejmowanie ryzyka jest w przypadku Parulskisa usprawiedliwione. Pisarz idzie właściwą drogą – jego proza zaskakuje, szokuje, zachwyca i nikogo nie pozostawia obojętnym. Mogę śmiało stwierdzić, że Sigitas Parulskis należy do najciekawszych współczesnych pisarzy litewskich, takich, którzy mówią swoim rodakom prawdę w oczy, i to gorzką prawdę, nie boją się wyzwań ani zjadliwych krytyków."
Viktorija Zapalskytė

Tłumaczenie: Izabela Korybut-Daszkiewicz
Data publikacji: 22 stycznia 2020
Okładka miękka, ze skrzydełkami
Wymiary: 125 mm × 205 mm
Liczba stron: 248
Wydawnictwo: Czarne