Kontynuacja powieści z serii, której bohaterką jest podkomisarz Olga Suszczyńska. Poprzednie części  zdobyły nominację do nagród Wielkiego Kalibru i Złotego Pocisku. Autor pracuje nad scenariuszem filmowym na podstawie serii...

W Warszawie kończy się zima. Olga Suszczyńska ściga pedofila. Bandyta jest uzbrojony i niebezpieczny. Wbiega w kordon oddzielający miesięcznicę smoleńską od antypisowskiej opozycji. W tym tłumie podnieconym polityką nikt nie dostrzega, że policjantka staje oko w oko ze śmiercią.

Nad Zatoką Perską zapada zmierzch. Operatorzy wojsk specjalnych, Luter i Druid skaczą w otchłań morza. Potem popłyną do brzegu, żeby zlikwidować dwa cele, które zagrażają porządkowi świata. Coś idzie nie tak, więc nie wszyscy przeżyją.

Źli ludzie w wielkim mieście organizują proceder przejmowania nieruchomości. Jeśli ktoś stanie im na drodze – spłonie. Albo zginie w wypadku. Nieważne, starzec, czy dziecko.

Wiele lat wcześniej piękna dziewczyna zakochana do szaleństwa w koledze z roku ogląda inscenizację „Dziadów” Dejmka i walczy o życie z milicjantami szturmującymi dziedziniec Uniwersytetu Warszawskiego. O tym, co oznacza, że jest Żydówką dowie się, kiedy ją dopadną... I nie będą mieli litości.

Pewnego dnia Serbia (policyjny pseudonim Suszczyńskiej) odkryje, że wszystkie te historie splątane są ze sobą – jakby to nie brzmiało dramatycznie – na śmierć  i życie. I że kluczem jest życie jej córki. A przecież wiosna jest nie po to, żeby umrzeć, ale po to, żeby się zakochać. Jak nigdy dotąd.

Już dawno w żadnej sensacyjnej powieści Warszawa nie była tak mroczna i taka piękna. I prawdziwa… Bo w tle opowieści pojawia się wiele faktów – zabójstwo Jolanty Brzeskiej, działaczki Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów oraz wydarzenia związane z kamienicą przy ulicy Wilczej.

Ważne wątki książki dotyczą między innymi: sprawy czyścicieli kamienic (proceder ten pokazany jest na przykładzie historii konkretnej warszawskiej kamienicy przy Wilczej i losów jej właścicieli – począwszy od początkowych lat XX wieku do czasów współczesnych), oraz kwestii wysiedleń ludności żydowskiej po wojnie.

Recenzje poprzednich książek Grzegorza Kapli:
[O „Bezdechu”]: Trzymająca w napięciu lektura, skupia w sobie wiele wątków historycznych, realistycznie odwzorowując trudną historię Polski od czasów II wojny światowej, przez okres PRL-u, aż do czasów obecnych.
wyborcza.pl

Od pierwszych stron „Bezdechu” widać, że Grzegorz Kapla ma dar snucia bardzo ludzkich, bardzo przejmujących opowieści, zanurzonych głęboko w polskiej historii. Jego bohaterowie to postacie z krwi i kości, naturalne, pozbawione nadgorliwego dramatyzmu i niepotrzebnej egzaltacji. To ludzie, jak ja, jak Ty, którzy zmagają się z codziennością, a czasami przychodzi im zmagać się z przeszłością swoją i cudzą. Ta przeszłość, naznaczona niezatartymi doświadczeniami minionych lat, powraca jako czyjaś trauma, jako nieszczęście i kamień milowy, który odmienił życie. Przeszłość, w której pozostaje wiele niedomówień, wiele niewiadomych, która jawi się jakby za mgłą, ale emocje wciąż są żywe i potrafią zaburzyć postrzeganie rzeczywistości.
Wielki Buk [blogerka]




[O „Bezwładzie”]: Szukam w książkach nieprostego poruszenia, wewnętrznego dotknięcia, pęknięć i rys dramatu, nieoczywistości – i nad wszystko – inteligencji. I TA książka to ma.
Tomasz Sobierajski, socjolog, magazyn „AirGo!”

Kolejna świetna książka. Wciąga od pierwszej strony. Pomieszanie fikcji z rzeczywistością, osadzenie w realnym świecie bohaterów, przeplatane z wydarzeniami znanymi m. in. z historii świadczy o dużej wiedzy historyczno-politycznej autora. Utworowi natomiast dodaje charakteru i sprawia, że czyta się z przyjemnością.
Patiseria [blogerka]



Grzegorz Kapla - żyje z pisania, odkąd odkrył konfucjańską zasadę, że jeśli wybierzesz zajęcie, które kochasz, nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia. Imał się wielu zajęć. Czyścił zęzy na statkach, malował kominy, produkował papier, uchwalał budżet miasta na prawach powiatu, próbował napisać słownik polsko-papuaski, skakał do wodospadu, próbował nowych dróg w Tatrach, kochał, zdradzał i próbował odnaleźć eliksir na złamane serce. Wydał kilka książek, w tym dwa kryminały: poprzednie części Bezmiaru – Bezdech i Bezwład; opublikował setki reportaży w magazynach i gazetach. Pisze również książki podróżnicze.

Jesteśmy tu:
https://www.facebook.com/burdaksiazki
http://www.burdaksiazki.pl