„Sing”, czyli film o śpiewających zwierzakach to jedna z najwspanialszych animacji ostatnich lat. Film ze studia Illumination Entertainment znanego głównie z produkcji o Minionkach wprowadził mnóstwo świeżości do świata filmów animowanych. Do kin właśnie wchodzi druga części animacji.

„Sing” nie jest typowym filmem animowanym, w których widza już mało co może zaskoczyć, bo ich fabuła jest dość przewidywalna. „Sing” i jego druga część zaskakują widza niemal w każdym momencie. Każdy bohater jest wyjątkowy i ma coś wartościowego do przekazania. Dzięki temu możemy się identyfikować z losami postaci, której los wydaje się nam najbliższy.

Showbiznes i Hollywood to dla wielu symbol sukcesu i szczęścia. „Sing 2” pokazuje, że każdy może spełniać swoje marzenia w showbiznesie, ale musi być bardzo wytrwały i nigdy się nie poddawać. To film o tym, żeby zawsze realizować marzenia, nawet w sytuacjach, gdy sytuacja jest gorsza, niż beznadziejna.

Buster Moon, dyrektor teatru muzycznego traci dorobek życia przez awarię systemu podświetlania sceny przez kalmary. Większość  mogłaby się poddać i kompletnie zrezygnować z marzeń. On jednak wspierany przez przyjaciół z teatru decyduje się zorganizować przedstawienie pomimo wszelkich przeciwności.

Meena z pięknym głosem okazuje się być gwiazdą teatru, ale najpierw musi przezwyciężyć ogromny stres jaki przeżywa w związku z publicznymi występami. Słonica nie jest w stanie otworzyć ust, gdy staje na scenie, ale gdy jest sama potrafi pięknie śpiewać. Jest dowodem na to, że warto walczyć ze swoimi największymi słabościami, bo oto one nas blokują przed osiąganiem sukcesów.

Goryl Johny bardzo chciałby śpiewać, to jego największe marzenie. Jest bardzo wrażliwy, chociaż nie zawsze to okazuje. Ojciec Johny’ ego chciałby, żeby syn poszedł jego drogą, czyli organizował kradzieże płacąc za to pobytem w więzieniu. Johny jednak ma zupełnie inne plany i nie zamierza się poddać apodyktycznemu rodzicowi.

Panna Crawly, 200 – letnia jaszczurka wiernie pomaga Busterowi, zawsze przy nim jest, nawet w najgorszych momentach. Mogłaby odejść i pójść do innej pracy (lub na emeryturę biorąc pod uwagę jej wiek, choć w sumie nie jest określony wiek emerytalny jaszczurek). Mimo to pracuje na sukces teatru, choć czasami wydaje się to być syzyfową pracą, bo nawet sukcesy Bustera szybko okazują być porażkami. Jej oddanie mogłoby wzorem dla wszystkich, że warto być cierpliwym i przeczekać trudności, a nie odchodzić, gdy pojawią się problemy.